عفونت لگن

عفونت لگن چیست؟

بیماری التهاب لگن (PID) یک بیماری حاد است که بر اثر ورود میکروب از دستگاه تناسلی زنان به قسمت‌های فوقانی، بدون ارتباط به بارداری یا جراحی رخ می‌دهد. بیماری التهابی لگن شامل عفونت رحم، عفونت تخمدان، لوله‌های رحمی (لوله فالوپ) و کلیه ارگان‌های تولید مثلی می‌باشد.

باکتری‌های مختلفی می توانند موجب عفونت لگن شوند و این شامل باکتری‌هایی می‌شوند که موجب بیماری‌های مقاربت جنسی از جمله سوزاک و کلامیدیا می‌شوند.  در اغلب موارد بیماری عفونت لگن، باکتری وارد واژن می‌شود و موجب عفونت می‌شود. با گذشت زمان، این عفونت می‌تواند به اندام‌های درون لگن سرایت کند. اگر فکر می‌کنید که ممکن است مبتلا به عفونت واژینال هستید، هر چه زودتر به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

علائم عفونت لگن

برخی از زنان مبتلا به التهاب و عفونت لگن نشانه‌ای ندارند.

علائم عفونت لگن در زنان در صورت شناسایی، اغلب شامل موارد زیر است:

• درد شکمی (شایع‌ترین علامت)
• تب
• رابطه جنسی دردناک
• ادرار دردناک
• خونریزی نامنظم
• بوی بد واژن
• خستگی
• ترشحات واژن

بیماری التهابی لگن می‌تواند درد ملایم یا متوسط را ایجاد کند .با این حال، برخی از زنان درد و نشانه‌های شدیدی مانند درد شدید در شکم، استفراغ، غش و تب بالا را تجربه می‌کنند.اگر علائم شدید دارید، بلافاصله با پزشک خود در تله ویزیت در تماس باشید یا به اورژانس مراجعه کنید. این عفونت ممکن است به جریان خون یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. عفونت لگن در زنان می‌تواند یک وضعیت تهدید کننده زندگی باشد.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لگن

عفونت لگنی حاد (PID) قسمت فوقانی دستگاه تناسلی زنانه را گرفتار می‌کند و یکی از شایعترین علل مراجعه زنان به پزشک و درخواست درمان می‌باشد.

درمان PID باید وسیع الطیف باشد.

استراتژی مهم در پیشگیری از PID کنترل عفونت قسمت فوقانی دستگاه تناسلی زنانه می‌باشد.

تشخیص زودهنگام و درمان به موقع PID از خیلی از عوارض پیشگیری می‌کند.

روش‌های درمان عفونت لگن

پزشک آنتی بیوتیک‌هایی را برای عفونت لگن تجویز می‌کند. به این دلیل که پزشک به طور دقیق نوعی باکتری که موجب عفونت لگن شده را نمی‌داند، ممکن است دو نوع متفاوت آنتی بیوتیک را برای درمان باکتری‌های مختلف تجویز کند.در طی چند روز پس از شروع درمان، علائم شما بهبود پیدا می‌کنند یا به طور کلی از بین می‌روند.

البته با بهتر شدن علائم، نباید مصرف داروهایتان را قطع کنید.متوقف کردن زودهنگام مصرف داروها ممکن است موجب بازگشت عفونت شود.

داروهای مناسبی که اغلب برای درمان بیماری عفونت لگن تجویز می شوند شامل آنتی بیوتیک های زیر هستند:

• سفوکسیتین
• مترونیدازول
• سفتریاکسون
• داکسی سایکلین

اگر در عرض سه روز آنتی بیوتیک‌ها موجب بهبود علائم نشوند، بیمار باید حتما به پزشک مراجعه کند و آنتی بیوتیک وریدی دریافت کند.

پیشگیری

* موثرترین روش، پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی است.
* زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری التهاب لگن قرار دارند، باید معاینات منظم داشته باشند و در عین حال اطمینان از آزمایش همسر بیمار و درمان بیماری مقاربتی بسیار مهم است. این کار به پیشگیری از وقوع مکرر بیماری التهاب لگن و بیماری‌های مقاربتی کمک خواهد کرد.

* هر علامت تناسلی از قبیل زخم غیرطبیعی، ترشح بودار، سوزش ادرار و لکه بینی بین دوره‌های قاعدگی می‌تواند به معنای یک عفونت منتقله از راه جنسی باشد. اگر شخصی هر یک از این علائم را داشته باشد، بایستی از تماس جنسی خودداری کرده و سریعاً به پزشک متخصص زنان مراجعه کند.

* همسر شخص نیز بایستی معاینه شود و در صورت وجود بیماری تحت درمان قرار گیرد.