بیماری مولوسکوم کونتاژیوزوم یک بیماری ویروسی است که به صورت ضایعات برجسته کوچک و یا بزرگ در روی پوست بروز می کند. این ضایعات به رنگ پوست و یا سفید مرواریدی هستند . برروی نوک ضایعات نقطه ای فرو رفته و ناف مانند وجود دارد که از مشخصات ضایعات مولوسکوم است . ضایعات مولوسکوم گنبدی و گرد بوده و در داخل آنها ماده ای ژله مانند و سفید وجود دارد که تماس این ماده با نقاپوست ط دیگر باعث سرایت بیماری به دیگر نقاط بدن است. اندازه ضایعات از نوک سوزن تا به اندازه یک نخود می تواند متفاوت باشد.
گاهی این ضایعات قرمز و ملتهب و دارای ظاهری چرکی می شوند که این حالت نشانه رو به بهبودی رفتن بیماری بوده و نشانه عفونت نیست. درحقیقت دراین حالت سیستم ایمنی بدن درحال از بین بردن ضایعات می باشد که این موجب التهاب ضایعات مولوسکوم است .معمولاً این بیماری باعث خارش وناراحتی برای بیمار نمی شود. سن شیوع بیماری در کودکی است اما در بزرگسالان نیز می تواند اکثراً درمناطق تحتانی شکم ورانها و مناطق تناسلی بروز کند واز طریق تماس جنسی نیز منتقل شود.
درکودکان ضایعات به تعداد کم یا زیاد بیشتر در تنه واندامها می تواند رخ دهد . بخصوص درکودکان دچار اگزمای آتوپیک ، مولوسکوم می تواند بسیار منتشر و گسترده گردد و گاهی در اطراف ضایعات مولوسکوم هاله ای از قرمزی و پوسته ریزی که از نشانه های اگزماهستند؛ وجود دارد .انتقال بیماری به خود فرد ودیگران از طریق تماس مستقیم میسراست . ضایعات مولوسکوم معمولاً گروه گروه بروز کرده وخود بخود نیز پس ازچند ماه بهبودی می یابند واسکار نیز بجا نمی گذارند اما سیر کلی بیماری ممکن است حتی چند سال طول بکشد . چون این بیماری باعث بجا گذاشتن اسکار پس از بهبودی نمی شود روشهای درمانی نیز باید بدون بجا گذاشتن اسکار باعث بهبودی شوند . درمواردی که نیاز به درمان احساس نمی شود می توان ضایعات را به حال خود گذاشت تا خود بخود خوب شوند . درموارد نیازمند درمان می توان از کرایوتراپی (انجماددرمانی) با نیتروژن مایع ویا کورتاژ ضایعات توسط وسیله ای بنام کورت استفاده نمود ویا می توان از داروهایی نظیر پودوفیلین ، TCA ، ۵FU ، محلولهای ید با غلظتهای بالا و ترتینویین بهره برد که هرکدام از این ها نحوه مصرف خاصی داشته که باید حتماً تحت نظر متخصص زنان انجام شود و گاهی حتی استفاده از برخی از این داروها باید درمطب پزشک وتوسط خود او انجام گیرد.