فیبروم رحم چیست؟
فیبروم‌های رحمی (Uterine Fibroids) یا همان میوم و لیومیوم، تومورهای خوش‌خیم رحم هستند که در بافت عضلانی رحم رشد می‌کنند. این تومورها سرطانی نیستند و احتمال ابتلا به سرطان رحم را افزایش نمی‌دهند. بر اساس آمار، حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد زنان در طول زندگی خود دچار نوعی از فیبروم رحم می‌شوند.
علت ایجاد فیبروم رحم
علت دقیق ایجاد فیبروم‌های رحمی هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما هورمون استروژن در رشد آن‌ها نقش مهمی دارد. عواملی که خطر ابتلا را افزایش می‌دهند عبارتند از:
فیبروم‌ها ممکن است در بخش‌های مختلف رحم رشد کنند و اندازه‌ی آن‌ها از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متفاوت باشد.
علائم فیبروم رحم
در بسیاری از زنان، فیبروم‌ها بدون علامت هستند، اما در برخی موارد باعث بروز نشانه‌های زیر می‌شوند:
-
قاعدگی‌های طولانی و دردناک
-
خونریزی شدید یا غیرطبیعی رحم
-
احساس فشار یا سنگینی در ناحیه لگن
-
بزرگ شدن شکم
-
درد هنگام رابطه جنسی
روش‌های تشخیص فیبروم رحم
پزشک متخصص معمولاً با استفاده از سونوگرافی یا MRI می‌تواند وجود و محل دقیق فیبروم را مشخص کند.
درمان فیبروم رحم
در بسیاری از موارد، رشد فیبروم‌ها به مرور زمان متوقف می‌شود. با این حال، باید تحت نظر متخصص زنان باشید تا روند رشد کنترل شود. روش‌های درمانی شامل:
-
جراحی برای برداشتن فیبروم
-
داروهای هورمونی برای کاهش اندازه فیبروم
-
آمبولیزاسیون شریان رحمی (بستن عروق تغذیه‌کننده فیبروم)
نکته: فیبروم رحم معمولاً باعث نازایی نمی‌شود؛ با مراقبت و درمان مناسب، احتمال بارداری وجود دارد.
انواع فیبروم رحم
-
فیبروم داخلی (Intramural): در دیواره عضلانی رحم ایجاد می‌شود.
-
فیبروم ساب‌سروز (Subserosal): در بیرون رحم رشد کرده و ممکن است رحم را بزرگ‌تر نشان دهد.
-
فیبروم پدانکوله (Pedunculated): فیبرومی است که به‌صورت پایه‌دار به رحم متصل می‌شود.
-
فیبروم ساب‌موکوز (Submucosal): در سطح داخلی رحم رشد می‌کند و معمولاً باعث خونریزی زیاد و درد شدید قاعدگی می‌شود.
توصیه‌های مهم برای مبتلایان به فیبروم رحم
-
هر ۶ تا ۱۲ ماه برای معاینه و بررسی رشد فیبروم به پزشک مراجعه کنید.
-
بدون تجویز پزشک از قرص‌های جلوگیری از بارداری استفاده نکنید.
-
در صورت خونریزی شدید قاعدگی، از غذاهای غنی از آهن مثل جگر، عدس و اسفناج استفاده کنید.
-
اگر فیبروم به‌سرعت رشد کند، حتماً باید از نظر احتمال بدخیمی یا سرطان رحم بررسی شود.
فیبروم رحم در دوران بارداری
در دوران بارداری، اندازه فیبروم‌ها ممکن است تغییر کند. حدود یک‌سوم آن‌ها در سه‌ماهه اول رشد می‌کنند و گاهی می‌توانند باعث سقط جنین شوند. علائم شایع فیبروم در بارداری عبارتند از:
-
درد شکم یا لگن
-
خونریزی شدید
-
یبوست
در صورت مشاهده هرگونه درد یا خونریزی در بارداری، فوراً با پزشک مشورت کنید.
درمان فیبروم در بارداری
در دوران بارداری معمولاً برداشتن فیبروم ممکن نیست، اما پیش از بارداری، در صورت بروز مشکلاتی مانند نازایی، سقط مکرر یا انسداد لوله‌های فالوپ، پزشک ممکن است توصیه به جراحی کند.
عوارض احتمالی فیبروم در بارداری
-
افزایش خطر سقط جنین
-
رشد محدود جنین در رحم
-
زایمان زودرس
-
خونریزی پس از زایمان
فیبروم رحم و نوع زایمان
وجود فیبروم می‌تواند احتمال زایمان سزارین را افزایش دهد. با این حال، در مواردی که فیبروم کوچک است یا مانع دهانه رحم نمی‌شود، زایمان طبیعی نیز ممکن است. تشخیص نهایی بر عهده متخصص زنان است.
توجه: در هنگام سزارین، نباید فیبروم‌ها برداشته شوند چون رحم بسیار پرخون و حساس است و احتمال خونریزی شدید وجود دارد.
جمع‌بندی
فیبروم رحم یک بیماری شایع ولی قابل‌کنترل است. با تشخیص زودهنگام، تغذیه مناسب و پیگیری منظم نزد پزشک، می‌توان از بسیاری از عوارض آن پیشگیری کرد و حتی دوران بارداری سالمی را تجربه نمود.
در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط
دکتر فاطمه نعمت اللهی ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.