افتادگی رحم

آنچه باید در مورد افتادگی رحم بدانید

افتادگی رحم زمانی است که رحم به سمت واژن یا داخل آن پایین می‌آید. زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه ها و رباط های کف لگن ضعیف می شوند و دیگر قادر به حمایت از رحم نیستند. در برخی موارد، رحم می تواند از دهانه واژن بیرون بزند. گاهی اوقات ممکن است عوارضی از جمله زخم شدن بافت در معرض دید و افتادگی سایر اندام های لگن مانند مثانه یا راست روده ایجاد شود در بین زنان بالای ۵۵ سال، یکی از شایع ترین دلایل انجام هیسترکتومی است.

افتادگی رحم چیست؟

افتادگی رحم به بیرون زدگی رحم به داخل یا خارج از کانال واژن اشاره دارد. در افتادگی درجه یک رحم، دهانه رحم زمانی که پرینه فرورفته است قابل مشاهده است. در افتادگی درجه دوم رحم، دهانه رحم از طریق داخل واژن به بیرون افتادگی می کند و فوندوس در داخل لگن مناسب باقی می ماند. در افتادگی درجه سوم رحم (یعنی افتادگی کامل رحم، پروسیندیای رحم)، کل رحم خارج از دهانه رحم قرار دارد. در مورد سقط مکرر بیشتر بدانید.

انواع نزول رحم

رحم که به نام رحم نیز شناخته می شود، توسط ماهیچه ها و رباط های کف لگن در بالای واژن نگه داشته می شود.
افتادگی رحم را می توان به عنوان ناقص یا کامل طبقه بندی کرد:

1. افتادگی ناقص رحم: رحم تا حدی به داخل واژن جابجا می شود اما بیرون نمی زند.
2. افتادگی کامل رحم: قسمتی از رحم از دهانه واژن بیرون زده است.
   این وضعیت بر اساس شدت آن درجه بندی می شود و تعیین می شود که رحم تا چه اندازه پایین آمده است:

مراحل افتادگی رحم

درجه ۱: به واژن فوقانی فرود آمد
درجه۲: به مقدمه نزول کرد
درجه ۳: دهانه رحم به خارج از داخل نزول کرده است.
درجه ۴: دهانه رحم و رحم هر دو خارج از داخل بدن نزول کرده است.
موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند، اما در مراحل اولیه، ورزش ممکن است کمک کند.

علائم ایجاد افتادگی رحم

اگر یک مورد خفیف افتادگی رحم دارید، ممکن است علائم واضحی نداشته باشید. با این حال، هنگامی که رحم بیشتر از موقعیت خود می لغزد، می تواند بر سایر اندام های لگنی، مانند: مثانه یا روده، فشار وارد کند و علائمی مانند:

• احساس سنگینی یا فشار در لگن.
• درد در ناحیه لگن، شکم یا کمر.
• درد هنگام رابطه جنسی (مقاربت).
• بافت رحمی که از دهانه واژن می افتد.
• عفونت مثانه مکرر.
• ترشحات غیرمعمول یا زیاد از واژن.
• یبوست.
• مشکلات دفع ادرار، از جمله از دست دادن غیر ارادی ادرار (بی اختیاری)، نیاز به تکرر ادرار (تکرر ادرار) یا نیاز ناگهانی به ادرار کردن (فوریت ادرار).
• هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده یا راه می روید، علائم می تواند بدتر شود. در این موقعیت ها، گرانش فشار بیشتری بر عضلات لگن وارد می کند.

دلایل بروز افتادگی رحم در خانم ها

عضلات کف لگن ممکن است به دلایلی ضعیف شوند:

• بارداری
• عوامل مرتبط با زایمان، از جمله ضربه، زایمان یک نوزاد بزرگ، یا زایمان طبیعی
• افزایش سن، به ویژه پس از یائسگی، زمانی که سطح استروژن در گردش کاهش می یابد
• بلند کردن مکرر سنگین
• زور زدن در هنگام اجابت مزاج
• سرفه مزمن
• سابقه جراحی لگن
• عوامل ژنتیکی منجر به ضعیف شدن بافت همبند

عواملی که خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می دهد؟

• کار جسمانی
• زایمان طبیعی
• چاقی
• سرفه های مزمن
• یبوستتومورهای لگن
• فعالیت بدنی شدید
• نژاد
• ژنتیک: افزایش بروز در زنان
• یافته های فیزیکی و ارائه بالینی
• فشار لگن
• احساس سقوط
• درد دو طرفه کشاله ران
• کمردرد ساکرال
• سختی کویتال
• بیرون زدگی از واژن
• لکه بینی
• زخم
• خون ریزی
• فرسایش یا زخم دهانه رحم در وابسته ترین ناحیه برآمدگی ممکن است

عارضه افتادگی رحم خانم ها چگونه تشخیص داده می شود؟

راهکار های درمان افتادگی رحم

درمان بستگی به مرحله و شدت پرولاپس دارد.

بسیاری از متخصصان زنان احساس می‌کنند بهترین راه برای درمان افتادن رحم، برداشتن آن با جراحی به نام هیسترکتومی و سپس چسباندن رأس واژن به بخش‌های سالم رباط‌های داخل بدن است. از سوی دیگر، سایر متخصصان زنان احساس می کنند که هیسترکتومی یک عمل جراحی بزرگ است و تنها در صورتی باید انجام شود که شرایطی در رحم وجود داشته باشد که به آن نیاز دارد. در همین راستا، بحث هایی در میان متخصصان زنان در مورد نیاز به هیسترکتومی برای درمان افتادگی رحم وجود داشته است.

برخی از متخصصان زنان عقیده دارند که ترمیم صحیح رباط ها تنها چیزی است که برای اصلاح افتادگی رحم لازم است و هیسترکتومی طولانی تر، درگیرتر و پرخطرتر از نظر پزشکی ضروری نیست. برای این منظور، اخیراً عملی ساخته شده است که از لاپاراسکوپ برای ترمیم رباط‌های نگهدارنده و حفظ رحم استفاده می‌کند. رباط‌ها که رباط‌های رحمی خاجی نامیده می‌شوند، اغلب در وسط آسیب می‌بینند، در حالی که قسمت‌های پایین و بالایی معمولاً دست نخورده هستند. با این روش لاپاراسکوپی، جراح قسمت تحتانی دست نخورده رباط ها را با بخیه های قوی و دائمی به قسمت فوقانی قوی رباط ها متصل می کند. این کار ترمیم را بدون برداشتن رحم انجام می دهد. این روش فقط به اقامت کوتاه مدت در بیمارستان و بهبودی سریع نیاز دارد.  این عمل که هیستروپکسی لاپاروسکوپی بخیه نامیده شده است، نتایج بسیار خوبی دارد. با این حال، همانطور که در مورد تمام روش های ترمیمی وجود دارد، هدف موفقیت این روش در طولانی مدت است. از آنجایی که ارزیابی های طولانی مدت در حال انجام است، نظر پزشک خود را در مورد این عمل جویا شوید و مطمئن شوید که دلایل توصیه آن ها را متوجه شده اید.

همین روش حفظ رحم نیز ممکن است از طریق واژن انجام شود که یک ورودی کوچک به شکم پشت دهانه رحم ایجاد می کند و رباط ها را دوباره به رحم و دهانه رحم می چسباند. این را هیستروپکسی واژینال- رحمی ساکرال می نامند و هیچ جای زخم شکمی باقی نمی گذارد. ما از سال ۲۰۰۰ نیز تجربه بسیار خوبی با این رویکرد داشته ایم، به خصوص اگر سایر روش های واژینال به طور همزمان برای سیستوسل، رکتوسل یا تنگی واژن مورد نیاز باشد.

برخی از استراتژی ها می توانند خطر ابتلا به افتادگی رحم را کاهش داده و از بدتر شدن آن جلوگیری کنند.

این شامل:

• انجام تمرینات کگل به طور منظم و صحیح
• پیشگیری و درمان یبوست
• اجتناب از بلند کردن سنگین
• استفاده از مکانیک صحیح بدن در صورت لزوم
• مدیریت سرفه مزمن
• حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش
• در نظر گرفتن درمان جایگزین استروژن در دوران یائسگی
• اگر پرولاپس علائم بدتر شدن را نشان دهد، ممکن است انواع دیگری از درمان لازم باشد

در سامانه تله ویزیت، بصورت آنلاین توسط  دکتر فاطمه نعمت اللهی  ویزیت شوید. جهت تله ویزیت روی لینک زیر کلیک کنید.

https://www.televisit24.com/drnematolahi